Windykator a komornik – czy jest różnica?

Często komornik i windykator kojarzeni są jako zbliżone a nawet równoważne zawody, jest to jednakże błąd. Windykatorzy działają w ramach firm windykacyjnych próbując odzyskać dług przed skierowaniem spawy do sądu, komornik jest natomiast funkcjonariuszem publicznym i jego zadanie opiera się na działaniu zgodnie z prawomocnym wyrokiem sądowym.

Windykator – kim jest, jakie ma uprawnienia?

Windykatorem może zostać tak naprawdę każdy, wykonywanie tego zawodu nie wymaga żadnych specjalnych uprawnień bądź wyksztacenia. Windykatorzy wykonują swoją pracę zarówno w ramach struktur dużych firm windykacyjnych jak i małych biur.

Celem pracy windykatora jest odzyskanie od dłużnika zadłużenia przysługującego wierzycielowi – np. bankowi. Działania windykatora charakteryzują się aktywnym kontaktem z dłużnikiem – opierają się na telefonach, listach, wysyłaniu SMS-ów a w ostateczności nawet na wizytach domowych – jeśli dłużnik wyrazi na nie zgodę. Ważne jednak jest to, iż windykator musi działać w ramach obowiązującego prawa. Nie wolno mu wchodzić do domu dłużnika bez jego pozwolenia, zastraszać czy wydzwaniać kilkadziesiąt razy dziennie.

Uprawnienia windykatora opierają się w głównej mierze na pisemnym oraz telefonicznym kontakcie z dłużnikiem. Windykator może próbować się umówić z dłużnikiem na wizytę w jego domu, nie może jednak żądać wpuszczenia go do środka wbrew woli dłużnika. Zdarza się, że niektórzy windykatorzy próbują wykorzystywać w swojej pracy uprawnienia komorników, co jest niezgodne z prawem – m.in. oglądają przedmioty znajdujące się w mieszkaniu i spisują majątek dłużnika. Zadaniem windykatora jest wyłącznie nakłonienie dłużnika do dobrowolnej spłaty długów poprzez ustalenie korzystnych dla obu stron zasad spłaty. Jesteś zadłużony i potrzebujesz dodatkowej gotówki? Sprawdź oferty firm które nie sprawdzają bazy BIK.

Kiedy do egzekucji długu może przystąpić komornik?

Jeśli dłużnik nie podejmie odpowiedniej współpracy z wierzycielem a działania windykatora nie doprowadzą do dobrowolnej spłaty długu, wierzyciel może skierować sprawę do postępowania sądowego. Jeżeli sprawa sądowa zakończy się dla wierzyciela pomyślnie i zostanie wydany prawomocny wyrok lub prawomocny nakaz zapłaty egzekucją długu zajmuje się komornik. W takim przypadku wierzyciel kieruje do wybranego komornika wniosek o wszczęcie egzekucji załączając do niego tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty lub wyroku opatrzonego klauzulą wykonalności. Na podstawie takiego wniosku komornik poprowadzi egzekucje, w wyniku której może zająć częściowo wynagrodzenie dłużnika, zająć środki z jego rachunków bankowych i lokat a także dokonać egzekucji z majątku dłużnika takiego jak samochody, drogie przedmioty a w ostateczności nieruchomości.

Czynności wykonywane przez komorników opierają się na przepisach kodeksu postępowania cywilnego a także ustawy o komornikach sądowych i egzekucji i nadzorowane są przez prezesa właściwego miejscowo sądu rejonowego.

Aby móc zostać komornikiem w Polsce spełnić należy szereg warunków: 

1. posiadać polskie obywatelstwo,
2. mieć pełną zdolność do czynności prawnych;
3. cieszyć się nieposzlakowaną opinię;
4. nie być karanym za przestępstwo pospolite lub skarbowe;
5. nie być podejrzanym o przestępstwo pospolite lub skarbowe;
6. ukończyć wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskałć tytuł magistra prawa lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej;
7. być zdolnym ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków komornika;
8. odbyć aplikację komorniczą;
9. zdać egzamin komorniczy;
10. pracować w charakterze asesora komorniczego minimum 2 lata;
11. ukończyć 26 lat.